Abstract:
Замонавий дунёда аҳолининг ўлими ва ногиронлигининг асосий сабабларидан бири инсултга тегишли бўлиб, охирги 10 йил ичида
қон томирлардан кейинги ўртача ўлим даражаси 19-22% ни ташкил қилади. Бир йил давомида беморларнинг тахминан 50% вафот етиб,
инсултдан омон қолганларнинг атиги 20 фоизи барча функцияларни тўлиқ тиклайди, 80 фоизи еса доимий ногирон бўлиб қолади.
Инсултнинг пайдо бўлишининг олдини олиш, уни даволаш ва реабилитация қилиш масалалари билан бир қаторда, инсултдан кейинги
ҳолатдаги оқибатларни олдини олиш чоралари ҳам долзарбдир. Ушбу соҳадаги кўплаб тадқиқотларга қарамай, бу касаллик муаммоси
ҳали ҳам долзарбдир. Мақолада сўнгги йиллар ичида инсултдан кейинги даврда беморларнинг саломатлик даражаларини ўрганган
олимлар ишлари таҳлиллари келтирилган.
