Abstract:
Сурункали юрак етишмовчилиги илк бор жиддий тиббий-ижтимоий муаммо сифатида 1960-йилларда АҚШда қайд этилди. АҚШ тиббий статистикаси тақдим қилган маълумотларга кўра стационар давога ётқизилган барча беморларнинг 1% дан зиёдини сурункали юрак етишмовчили ташкил этган эди. Йил давомида эса 1000 тадан 2 та беморда СЮЕ ташхиси қўйилганди [1]. Мамлакат бўйича СЮЕ билан беморлар сони 1,4 млн нафардан ошганди. Т. Gibson ва ҳаммуаллифларнинг (1966) ҳисоб-китобларига кўра СЮЕ билан хаста беморлар сони 1980- йилларга бориб 1,7-1,9 млн нафар бўлиши керак эди [2]. Лекин 1989-йилга келиб СЮЕ мавжуд беморлар сони кутилганидан 2 баробар ошиб кетган эди, 1000 та аҳолидан 2,5-2,7 ҳолатда учради. Шифохонага ётган беморларнинг 4% дан зиёди эса СЮЕ ёндош касаллик сифатида қайд этилган эди [3]. Эпидемиологик изланишларга кўра ҳозир Ер юзида қарийб 25 млн одам ушбу хасталикдан азият чекмоқда, госпитилизация қилинаётган ва ушбу касаллик оқибатида ўлим ҳолати учраётган беморлар сони эса йилдан йилга ортиб бормоқда [2]. Ушбу касаллик билан дунё бўйлаб ҳар йили 400 минг одам рўйхатга олинади, 2 миллион одам эса шифохонада даволанади [3] СЮЕ оқибатидан вафот этиш ҳолатлари бир йилда 612 минг нафар кишини ташкил қилади [7]. Европада ҳар 100 минг аҳолидан 3 тадан 20 тагача одам касалликдан азият чекмоқда [2].