Abstract:
Бугунги кунда вирусли гепатитлар (ВГ) дунё миқёсида соғлиқни сақлашнинг муҳим тиббий ва ижтимоий муаммоларидан бири бўлиб, ногиронлик ҳамда ўлимнинг асосий сабабларидан бири бўлиб қолмоқда. Жаҳон соғлиқни сақлаш ташкилоти (ЖССТ) маълумотларига кўра, «...хозирги вақтда дунёда икки миллионга яқин одам гепатит В вируси (HBV) билан касалланган...»1. Жигарнинг сурункали диффуз касалликларни олдини олиш ва даволашда эришилган ютуқларга қарамасдан, беморлар сони ва ўлим кўрсаткичларини мунтазам турғун ортиши кузатилмоқда. Сурункали гепатит В (СГВ) тиббий ва ижтимоий хусусиятдаги муаммо бўлиб, болалар ҳамда катталар орасида жигарнинг жадал зарарланиши оқибатида унинг циррози, гепатоцеллюляр рак каби асоратлар сабабли беморларда эрта ногиронлик ва ўлим ҳолатлари кўпаймоқда. Жигар касалликларини ташҳислаш, башоратлаш ва олдини олишга қаратилган тадбирларни ташкиллаштириш долзарб муаммолардан бири хисобланади
