Abstract:
Сурункали буйрак касаллиги (СБК) дунё бўйича тиббий ва ижтимоий жиҳатдан муҳим муаммо ҳисобланади. Гемодиализга муҳтож беморлар сони тобора ўсиб, ҳар 3 йилда 55-60% га ортмоқда. СБК нинг энг кўп учрайдиган асорати камқонлик ҳисобланиб, у асосий касалликнинг салбий оқибати билан ассоциацияланади, СБК терминал босқичидаги, диализдаги ва дастурий гемодиализда бўлмаган беморларда ҳам ўлим билан якунланиш даражасини кескин ошишига олиб келади. «…Буйрак анемиясини даволаш самарадорлиги экзоген эритропоэзни стимулловчи (ЭПС) агентларни ҳамда темир дори воситасини оғиз орқали ёки парентерал йўл билан юборишга асосланган; ушбу ёндашув, аксарият беморларда юқори самарадорлигига қарамай, ўз камчиликларига ҳам эга. Гемоглобин даражасидаги ўзгаришлар, юрак-қон томир асоратлари хавфининг ортиши, темир танқислиги ва сурункали яллиғланишнинг ривожланиши буйрак етишмовчилиги билан боғлиқ анемия патогенезининг қўшимча омиллари ҳисобланади.…»1. Аммо, бир қатор йирик изланишлар ушбу стратегиянинг хавфсиз бўлмаган хусусиятларини, шу жумладан юрак-қон томир ва тромботик хавф ва ўлим хавфи ошишини кўрсатди
