Abstract:
Талассемия билан хасталанган беморлар кўп холларда янги туғилган даврда нобуд бўлади, баъзилари эса мактаб ва ўсмирлик давригача яшайди. Жаҳон соғлиқни сақлаш ташкилоти (ЖССТ) маълумотларига кўра «...дунё аҳолисининг 1,5% β –талассемия генининг ташувчиси ҳисобланади...»1 Кўп қон қуйиш, организмда темирни кўп йиғилиши ва тез – тез юқумли касалликлар асоратлари талассемия билан касалланган беморларнинг қон плазмасида айланма aнтиген-антитана иммун комплексларини шаклланишига олиб келади. Талаcсемияда юқорида айтилган холатларни кузатилиши, организмда темирнинг нормага нисбатан ички аъзоларда кўпрок тўпланишига ва самарали хелатор терапияси олиб борилмаса, беморлар ички аъзоларнинг гемосидерозидан вафот этади. Шу билан боғлиқ ҳолда касалликни ривожланиш механизмларини баҳолаш ва уни даволашга патогенетик жихатдан асосланган ёндошувларни излаш долзарб муаммо бўлиб қолмокда.
